Σε μία κοινωνία ”άρρωστη” κυριολεκτικά και μεταφορικά που παλεύει να κρατηθεί ”ζωντανή”… υπάρχει κάποιος που δεν θα έπρεπε να παλεύει το ίδιο!
Υπάρχει ο ”χοντρός”… που όχι μόνο χαλάει την αισθητική κάποιων αλλά δεν θα έπρεπε να έχει ίσα δικαιώματα με αυτούς… και να διεκδικεί ισότιμα στην κοινωνία… εργασία, σχέσεις, υγεία…αξιοπρέπεια!
Γιατί πολύ απλά είναι ”χοντρός”…
Ο ”χοντρός” όπου και αν βρεθεί είναι υποχρεωμένος να δέχεται βλέμματα υποτιμητικά συνοδευόμενα από οίκτο, χλευασμό, απέχθεια, αδιαφορία και να φορτώνετε το βάρος της ευθύνης, όταν κάτι δεν πάει καλά…
Να φταίει αυτός για όλα… γιατί είναι ”χοντρός”…
Ο ”χοντρός” πρέπει να ”τρώει”… αυτές τις συμπεριφορές όπως τις μεγάλες μερίδες φαγητού… εξάλλου τι θα πάθει με λίγα κιλά επιπλέον;;;
Μόνο που τα συγκεκριμένα επιπλέον κιλά, δεν θα του βαρύνουν και άλλο το σώμα… θα του βαρύνουν την ψυχή… και ο ”χοντρός” έχει ψυχή και καρδιά που πληγώνεται, πονάει και αιμορραγεί…
Ο ”χοντρός” είναι άνθρωπος… και δεν θα έπρεπε να αισθάνεται διαφορετικός… δεν θα έπρεπε να ζει στο περιθώριο… δεν θα έπρεπε να φοβάται να αναπνεύσει… δεν θα έπρεπε να φοβάται, να υπάρχει…
Ας προσπαθήσει λοιπόν η κοινωνία, να γιατρευτεί από την πιο σοβαρή ασθένεια που νοσεί!
Τον ρατσισμό!
Και ας κλείσουν επιτέλους το στόμα τους… όχι οι ”χοντροί” που το ανοίγουν για να φάνε φαγητό… αλλά αυτοί που το ανοίγουν για να φάνε ανθρώπους!!!
