Ερευνητές από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Nanyang της Σιγκαπούρης (NTU) ανακάλυψαν ότι ένας σεισμός «αργής κίνησης» διήρκεσε 32 χρόνια το 1800 και τελικά οδήγησε στον καταστροφικό σεισμό της Σουμάτρας του 1862. Τα ευρήματά τους δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Nature Geoscience.
Η ανακάλυψη αποτελεί τον μεγαλύτερο σεισμό αργής κίνησης που ανακαλύφθηκε στην ιστορία και οι ερευνητές δήλωσαν ότι η μελέτη τους δείχνει ότι τα τρέχοντα μοντέλα εκτίμησης κινδύνου σεισμού ενδέχεται να λείπουν ένας κρίσιμος δείκτης για μαζικούς καταστροφικούς σεισμούς.
Οι «σεισμοί αργής κίνησης», επίσης γνωστοί ως «γεγονότα αργής ολίσθησης», συμβαίνουν όταν οι τεκτονικές πλάκες της Γης γλιστρούν η μία στην άλλη με αργό ρυθμό χωρίς να προκαλούν σημαντικούς τρόμους στο έδαφος.
Η ομάδα NTU πίσω από την ανακάλυψη μελετούσε στην πραγματικότητα ιστορικά επίπεδα της θάλασσας μελετώντας αρχαία κοράλλια στο νησί Simeulue στα παράλια της Σουμάτρα. Τα κοράλλια καταγράφουν φυσικά τις αλλαγές στα επίπεδα φώκιας και την ανύψωση του εδάφους μέσω ορατών προτύπων ανάπτυξης. Οι ερευνητές συνδύασαν δεδομένα από τα κοράλλια με προσομοιώσεις της κίνησης των τεκτονικών πλακών της Γης και διαπίστωσαν ότι από το 1829 έως το 1861, όταν έλαβε χώρα ο σεισμός της Σουμάτρα, η νοτιοανατολική πλευρά του νησιού Simeulue βυθίστηκε γρηγορότερα από το αναμενόμενο στη θάλασσα, υποδεικνύοντας έναν σεισμό αργής κίνησης.
Τα μοντέλα σεισμού ενδέχεται να χρειαστούν ενημέρωση
Στην εργασία τους, οι ερευνητές εξήγησαν ότι ο σεισμός αργής κίνησης ανακούφισε την πίεση στο ρηχό τμήμα όπου συναντήθηκαν οι δύο τεκτονικές πλάκες. Ωστόσο, αυτό μεταφέρθηκε σε ένα βαθύτερο τμήμα κοντά, με αποκορύφωμα τον τεράστιο σεισμό της Σουμάτρα το 1861.
Ο σεισμός της Σουμάτρα του 1861 ήταν σεισμός μεγέθους 8,5 που προκάλεσε επίσης τσουνάμι. Και τα δύο γεγονότα, οδήγησαν σε τεράστιες ζημιές καθώς και αρκετές χιλιάδες θανάτους.
Η επιστημονική κοινότητα πίστευε προηγουμένως ότι οι αργοί σεισμοί εμφανίστηκαν για χρονικό διάστημα μηνών το πολύ, όχι δεκαετιών. Οι ερευνητές του NTU δήλωσαν ότι η μελέτη τους μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη αξιολόγηση του κινδύνου σεισμού στο μέλλον.
Οι νέες πληροφορίες – δηλαδή, ότι οι σεισμοί αργής κίνησης είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν τεράστιους σεισμούς από ό, τι πιστεύαμε προηγουμένως – θα μπορούσαν να ενσωματωθούν σε υπάρχοντα μοντέλα, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη τσουνάμι χρησιμοποιώντας τον υπερυπολογιστή Fugaku της Ιαπωνίας.
Οι ερευνητές δήλωσαν επίσης, ότι ενδέχεται να υπάρχει σεισμός αργής κίνησης στο νησί Enganno. Χρησιμοποιώντας μια νέα μεθοδολογία με βάση τα ευρήματά τους, δήλωσαν ότι υπάρχει “πιθανή συνεχιζόμενη εκδήλωση αργής ολίσθησης στο Enggano Island της Ινδονησίας, που βρίσκεται περίπου 100 χλμ. (60 μίλια) νοτιοδυτικά της Σουμάτρας”, ανέφεραν οι ερευνητές.
Εάν αυτό το εύρημα είναι σωστό, ο βοηθός καθηγητής Aron Meltzner συν-συγγραφέας της μελέτης, δηλώνει ότι “οι κοινότητες που ζουν κοντά σε αυτό το νησί της Ινδονησίας αντιμετωπίζουν δυνητικά υψηλότερο κίνδυνο τσουνάμι και σεισμού από ό, τι πιστεύεται προηγουμένως. Αυτό υποδηλώνει ότι μοντέλα στρατηγικών κινδύνου και μετριασμού χρειάζεται ενημέρωση. “
Πηγή: interestingengineering.com
