Τα ζώα σε όλα τα είδη έχουν δείξει συμπεριφορές που συνδέονται με τη φάση της σελήνης (ή τον αντιπρόσωπο του σεληνιακού φωτισμού) και οι θαλάσσιοι οργανισμοί είναι καλά τεκμηριωμένοι για να βαθμονομούν ορισμένες δραστηριότητες με το φεγγάρι. Λίγες μελέτες έχουν εξετάσει μια πιθανή σχέση μεταξύ της φάσης της σελήνης και των επιθέσεων καρχαρία σε ανθρώπους, και τα αποτελέσματα ήταν προκαταρκτικά ή στερούνται σχέσεων.
Πενήντα χρόνια δεδομένων επίθεσης καρχαρία από όλο τον κόσμο, χρησιμοποιήθηκαν για να συσχετιστεί η σχέση μεταξύ των επιθέσεων καρχαρία και της φάσης της σελήνης. Εξετάστηκαν παράγοντες γεωγραφίας, είδη καρχαρία και το αποτέλεσμα της επίθεσης. Το συμπέρασμα που βγήκε, είναι ότι όλες οι περιπτώσεις των περισσότερων επιθέσεων καρχαρία συνέβησαν σε σεληνιακό φωτισμό >50%, ενώ όλες οι περιπτώσεις λιγότερων επιθέσεων καρχαρία από το αναμενόμενο συνέβησαν σε σεληνιακό φωτισμό <50%. Τα συγκεκριμένα ευρήματα, παρέχουν παγκόσμιες αποδείξεις ότι οι επιθέσεις καρχαρία μπορεί να σχετίζονται με τη φάση της σελήνης και τέτοιες πληροφορίες θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για την αξιολόγηση του κινδύνου επίθεσης και την ανάπτυξη συστάσεων για ψυχαγωγικές δραστηριότητες με βάση το νερό.
Αναλυτικότερα, η ίδια η φάση της Σελήνης μπορεί να έχει άμεση ή έμμεση επίδραση στις συμπεριφορές. Για παράδειγμα, μια άμεση επίδραση της φάσης της σελήνης μπορεί να είναι ο νυχτερινός φωτισμός της σελήνης που αλλάζει τη συμπεριφορά ενός οργανισμού με βάση οπτικές ενδείξεις, ενώ μια έμμεση επίδραση μπορεί να είναι η επίδραση της σελήνης στις παλίρροιες ή στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία ( Bevington, 2015), οι οποίες στη συνέχεια επηρεάζουν τον τρόπο συμπεριφοράς των οργανισμών. Τα είδη καρχαρία που εμπλέκονται στα δαγκώματα στον άνθρωπο είναι κυρίως πελαγικά ή επιβενθικά, μεσο- ή κορυφής αρπακτικά ζώα που ωφελούνται δυνητικά από την αυξημένη ένταση/διάρκεια φωτός, την πιο ισχυρή παλιρροιακή ροή και συχνά από μεγαλύτερη τοπική αφθονία και ασυνήθιστα εμφανιζόμενες συμπεριφορές σεληνιακής επιρροής είδη θηραμάτων που διευκολύνουν (και μπορεί ακόμη και να προκαλέσουν) επιταχυνόμενες αρπακτικές συμπεριφορές. Ανεξάρτητα από το είδος της επίδρασης, η φάση της σελήνης είναι μια καλά εδραιωμένη επιρροή στις συμπεριφορές των ζώων, ειδικά σε αυτές σε θαλάσσιο περιβάλλον.
Οι επιθέσεις καρχαρία στους ανθρώπους, είναι μια συμπεριφορά ζώων μεγάλου δημόσιου ενδιαφέροντος αλλά οι κύριες αιτίες του φαινομένου εξακολουθούν να απαιτούν μελέτη. Πρόσφατη εργασία έχει δείξει στοιχεία για αύξηση των επιθέσεων καρχαριών όπου οι ανθρώπινοι πληθυσμοί έχουν αυξηθεί. Ωστόσο, αυτό είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας, καθώς χωροχρονικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες πιθανόν να παίζουν ρόλο.
Μια πρόσφατη μελέτη των Wintner and Kerwath (2018)προτείνει ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η σεληνιακή φάση, η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας και η ορατότητα του νερού, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόβλεψη της αφθονίας των καρχαριών σε μια περιοχή προστασίας των λουομένων της ακτογραμμής στο KwaZulu-Natal της Νότιας Αφρικής. Ωστόσο, η επίδραση των αλληλεπιδράσεων ανθρώπου-καρχαρία εντός της περιοχής προστασίας των λουομένων δεν καταγράφηκε σε αυτή τη μελέτη. Χρησιμοποιώντας δεδομένα στο International Shark Attack File (ISAF), Burgess et al. (2010) πρότεινε ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των σεληνιακών κύκλων και των επιθέσεων καρχαριών σε ανθρώπους. Ωστόσο, αυτή η μελέτη περιορίστηκε στην κομητεία Volusia, Φλόριντα, Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία είναι γνωστή για τις επιθέσεις καρχαριών (που αναφέρεται ευρέως ως «η πρωτεύουσα του τσιμπήματος καρχαρία του κόσμου»), αλλά ενδέχεται να μην καταγράφει επαρκώς αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο. Μια μεταγενέστερη μελέτη από τους Ritter et al. (2013) δεν βρήκε καμία συσχέτιση μεταξύ των παγκόσμιων επιθέσεων καρχαριών σε ανθρώπους και των σεληνιακών κύκλων, αν και αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε περιορισμένα δεδομένα (και όχι δεδομένα από την ISAF).
Οι επιθέσεις καρχαριών είναι ευτυχώς σπάνια γεγονότα. Ωστόσο, το ασυνήθιστο τους σημαίνει ότι μπορούν να παρουσιάσουν αναλυτικές προκλήσεις, ειδικά σε μικρές χωροχρονικές κλίμακες.
Παρόλα αυτά, οι επιθέσεις καρχαριών σε ανθρώπους είναι πολύ σπάνιες και συνήθως επιτίθονται γιατί μας μπερδεύουν με τη λεία τους. Οι ειδικοί συμβουλέυουν να κολυμπάμε σε ομάδες και να αποφεύγουμε να κολυμπάμε το χάραμα ή το σούρουπο ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος επιθέσεων.
Πηγή: frontiersin.org
