Η χρόνια νεφρική νόσος που συνδέεται με το θερμικό στρες θα μπορούσε να γίνει μια σημαντική επιδημία υγείας για εκατομμύρια εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο καθώς οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξάνονται τις επόμενες δεκαετίες, προειδοποιούν οι γιατροί.
Σε αντίθεση με τη συμβατική μορφή χρόνιας νεφρικής νόσου (CKDu), η οποία είναι μια προοδευτική απώλεια της νεφρικής λειτουργίας που παρατηρείται σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των ηλικιωμένων και εκείνων που πάσχουν από άλλες παθήσεις, όπως ο διαβήτης και η υπέρταση, έχουν ήδη εμφανιστεί κυρίως σε ζεστές αγροτικές περιοχές χώρες, όπως το Ελ Σαλβαδόρ και η Νικαράγουα περιστατικά ανθρώπων κυρίως αγροτών που πεθαίνουν από μη αναστρέψιμη νεφρική ανεπάρκεια .
Η χρόνια νεφρική νόσος , έχει επίσης αρχίσει να χτυπά μεγάλο αριθμό ατόμων που κάνουν βαριά χειρωνακτική εργασία σε υψηλές θερμοκρασίες σε μέρη της Κεντρικής Αμερικής καθώς και στη Βόρεια Αμερική, τη Νότια Αμερική, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ινδία .
Τα νεφρά είναι υπεύθυνα για την ισορροπία των υγρών στο σώμα, γεγονός που τα καθιστά ιδιαίτερα ευαίσθητα στις ακραίες θερμοκρασίες. Η θερμική καταπόνηση, μπορεί να προκαλέσει ανεπαίσθητη βλάβη στα νεφρά όσων εργάζονται σε υψηλές θερμοκρασίες κάθε μέρα. Αυτό με τη σειρά του, μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή νεφρική νόσο ή πλήρη νεφρική ανεπάρκεια με την πάροδο του χρόνου.
Αυτή η επαναλαμβανόμενη επίθεση χαμηλού βαθμού στα νεφρά, δεν έρχεται απαραίτητα με συμπτώματα οπότε οι εργαζόμενοι μπορεί να μην γνωρίζουν καν ότι αρρωσταίνουν με την πάροδο του χρόνου, έως ότου τα πράγματα γίνουν τόσο άσχημα και να καταλήξουν σε νεφρική νόσο τελικού σταδίου, δήλωσε η Dr Cecilia Sorensen, διευθυντήρια στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
Οι πληγέντες τείνουν να είναι άτομα που εργάζονται σε ζεστές συνθήκες σε εξωτερικούς χώρους και προέρχονται από δυσανάλογα ευάλωτα περιβάλλοντα, κοινωνικά και οικονομικά με περιορισμένη πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη ή ασφάλιση ή ζουν σε περιοχές με μέτρια υποδομή υγειονομικής περίθαλψης. Η σοβαρότητα της νεφρικής βλάβης, γίνεται χειρότερη όσο πιο ευάλωτος και απελπισμένος είναι ο εργαζόμενος. Εκείνοι που δεν έχουν έλεγχο των συνθηκών εργασίας τους ή αναγκάζονται να δουλεύουν για περισσότερες ώρες χωρίς διαλείμματα, όπως οι εργαζόμενοι που πληρώνονται για το πόσα μούρα θα μαζέψουν ή πόσο ζαχαροκάλαμο κόβουν είναι πιθανό να επηρεαστούν περισσότερο.
Ο καθηγητής Richard Johnson, της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, δήλωσε: «Αυτό που είναι λιγότερο σαφές είναι το γεγονός ότι η επαναλαμβανόμενη θερμική καταπόνηση δεν είναι πρόβλημα μόνο στα χωράφια ζαχαροκάλαμου της Νικαράγουα. Ακόμη και στις δικές μας κοινωνίες, η πιθανότητα ότι το θερμικό στρες και η αφυδάτωση μπορεί να παίζουν ρόλο στη νόσο των νεφρών και δεν εκτιμάται τόσο.»
Ο καθηγητής Tord Kjellstrom, από το εθνικό κέντρο επιδημιολογίας και υγείας του εθνικού πανεπιστημίου της Αυστραλίας, δήλωσε ότι το θερμικό στρες δεν παίρνει την προσοχή που χρειάζεται στις συζητήσεις σχετικά με τον τρόπο μετριασμού των χειρότερων επιπτώσεων της κλιματικής έκτακτης ανάγκης και καθώς ο αριθμός και η ένταση των ζεστών ημερών αυξάνεται, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι θα αντιμετωπίσουν ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις για να αποφύγουν το θερμικό στρες, ιδιαίτερα τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού που ζουν σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Η εξάντληση από τη θερμότητα απειλεί τα μέσα διαβίωσης εκατομμυρίων και υπονομεύει τις προσπάθειες μείωσης της φτώχειας.
Το συμπέρασμα είναι ότι, η υπερθέρμανση του πλανήτη αποτελεί σοβαρή απειλή τόσο για τη ζωή των εργαζομένων όσο και για τα μέσα διαβίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι αναδυόμενες πολιτικές για το κλίμα πρέπει να το λάβουν αυτό υπόψη εάν θέλουμε να έχουμε πιθανότητες να αντιμετωπίσουμε το μέλλον.
Πηγή: theguardian.com
